Yeşile olan sevgim arttıkça içinde yeşil olan her şeye sevgim artmaya başladı farkettimde...Tıpkı;Allah'a olan sevgisi arttıkça insanın,içinde Allah olan her kalbe sevgisinin artması gibi...
Sonrasın da, yoldaydım ve yol boyunca ağaçları izledim.Yeşili taşıdıkları için daha güzel gözüktüler gözüme eskisinden,daha çok sevgi daha çok güzellik tabi...Yeşili sevince yaprakların yeşili sevgiyle işlenmiş gibi geldi,evet evet yapraklarda sevgiden yapılmış sevgiyle yapılmış!
Ardından da kendimi bir ağaç gibi hayal ettim,dallar O'na ulaşmak için uzuyor sanki,yada duaya kalkmış eller gibi yukarı doğru...Onlarda da özlem var gibi geldi...Bunu yapınca içimdekileri ağaca ait zannettim galiba.
Yeşile sevgi yeşil olanı kalbime koydu,kalbimde çokça ağaçlar var artık ,sevgi ağaçları...Kökleri dalları sarmış her yanı,yaprakları da sevgiden dediğim gibi,yeşile sevgimden...
D.K
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder