Bir yerden başlamalıydı yolcu,bir yerden başlamalıydı adım adım yaklaşmaya...
Yüce Mevla yaratmıştı ve uzak diyarlara göndermişti onu,yurdundan uzak topraklara...
Yaklaşmak için mesafeler gerekti çünkü;mesafeler,yaklaşmak için gerekti.Her şeyden herkesten daha yakın olana uzak olamak ne demekti?Yaratan en yakın olandı oysa,kalp O'nundu ve yalnız O'na aitti...
Fakat bunu farketmezdi kimisi ,kalbini duyamazdı çünkü...
Dünya bataklık gibiydi,nefis karanlık bir kuyu.Hepimiz mutlu olmayı istedik,güzel bir hayat düşledik ama gerçek güzelliklere ulaşmak yolunda bir şeyler yapmaktan kaçındık.Oysa bizlere cennet bekçilerinin sözlerinden haber verilmişti,onlar diyecekti ki ''Size selam olsun!Tertemiz oldunuz.Haydi ebedi kalmak üzere buraya girin.''ve gerçek mutluluğa erenlerde şöyle cevap verecekti''Hamd ,bize olan vaadini gerçekleştiren ve bize cennetten dilediğimiz yere konmak üzere bu yurda varis kılan Allah'a mahsustur.Salih amel işleyenlerin mükafatı ne güzelmiş.''Öncesinde ise Rabbin vaadi şöyleydi''Mümin olarak ,erkek veya kadın,her kim salih ameller işlerse,işte onlar cennete girerler ve zerre kadar haksızlığa uğramazlar.''
Duymak isteseydik ne çok şeyi duyurmuştu,görmek isteseydik ne çok şeyi göstermişti,bilmek isteseydik neleri bildirmişti...Yola istemeyle başlamak gerekti öyleyse,varmayı istemek ile başlanmalıydı...
İsteyemiyorum diyen isteyebilmeyi istemek ile başlamalıydı...
Her kalp O'nun demiştik ya,bazı kalpler vardı kendini ruha duyurmuş,bazı ruhlar vardı yalnız O'nunla dolmuş...Tutunmak gerekti o dallara,gitmek gerekti O'na götüren yollarda ...
Ve sevmek gerekti...
D.K
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder